Mijn kind laten dopen

 

Het Doopsel

In het sacrament van het doopsel geeft God ons zijn ‘ja’ en wordt de pasgeborene kind van God. Het doopsel vindt meestal plaats in het eerste levensjaar van het kind. De dopeling wordt opgenomen in de gemeenschap van de Kerk en in de parochie waarin het gezin woont. Meestal zijn het de ouders die voor hun kind de keuze maken en daarmee uitspreken dat ze hun zoon of dochter op willen laten nemen in de geloofsgemeenschap.

 

Voor ouders met een verschillende geloofsovertuiging (bijvoorbeeld katholiek en protestant)zijn er speciale richtlijnen.

 

Peetouders

Het is een goede gewoonte peetouders te kiezen die hun petekind en diens ouders tot steun kunnen zijn, maar het kiezen van peetouders is geen verplichting. Eén peetouder is voldoende. Als de ouders er twee willen kiezen is het een man en een vrouw (een peter en een meter).  Peetouders moeten katholiek zijn en minstens zestien jaar oud. Een niet-katholiek kan geen peetouder worden, maar wel als doopgetuige worden genoteerd.

 

Doopgesprek

Voorafgaand aan de viering vindt een doopgesprek plaats met de (andere) doopouders. Deze doopgesprekken, of in het geval van meeerdere dopelingen gezamenlijke avonden, zijn in de dagkapel van de Remigiuskerk of indien u dit wenst bij u thuis en beginnen doorgaans om 20.00 uur. U kunt uw kind aanmelden voor de doop via het parochiesecretariaat via het Aanvraagformulier voor een doopplechtigheid.

 

Achtergrondinformatie over het doopsel

Opname in de kerk

Het doopsel is het fundamentele sacrament van christelijke intitiatie, en maakt een mens tot lid van de Kerk, de gemeenschap van gedoopten; door het sacrament van het doopsel wordt een mens opnieuw geboren: hij begint een nieuw leven 'in Christus'.

Door het doopsel wordt een mens opgenomen in de Kerk, die daarom ook wel wordt aangeduid als de gemeenschap van gedoopten. Het doopsel is het fundamentele sacrament van de christelijke initiatie.

 

Onuitwisbaar merkteken
Het doopsel drukt in de ziel van de dopeling een 'onuitwisbaar geestelijk merkteken'. Daarom ontvangt iemand het doopsel slechts éénmaal en kan het niet herhaald worden.

 

Doop met water
Vanaf haar stichting kent de Kerk de sacramentele doop met water.

 

Johannes de Doper
Het verhaal over de missie van Jezus Christus begint met de dooppraktijk van Johannes de Doper. Johannes doopte in de woestijn en verkondigde een doop van bekering tot vergeving van zonden: Heel Judea en alle inwoners van Jeruzalem liepen naar hem uit. Ze lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, en beleden hun zonden. Hij kondigde aan: `Na mij komt iemand die krachtiger is dan ik; ik ben te min om mij te bukken en de riem van zijn sandalen los te maken. Ik heb u gedoopt met water, maar Hij zal u dopen in heilige Geest.' In die dagen kwam Jezus uit Nazaret in Galilea en Hij liet zich in de Jordaan dopen door Johannes. (Marcus 1, 5;7-9).

 

Instelling door Christus
Dat Jezus zich door Johannes laat dopen, is niet om zijn eigen zonden te belijden. Jezus neemt als plaatsvervanger de zonden van alle mensen op zich. Hij is de Gezalfde, de Christus, die in het Oude Testament is aangekondigd. Als teken daarvan daalt de Heilige Geest op Jezus neer op het moment dat hij, eenmaal gedoopt door Johannes, uit de Jordaan komt. Jezus zal de Heilige Geest in de Kerk doorgeven. Hij doet dat tijdens zijn leven hier op aarde overigens niet in de vorm van de doop. De doop als sacrament stelt Christus pas in nadat hij gestorven en verrezen is. Zijn opdracht aan de Kerk is dan wel expliciet: "Ga, en maak alle volkeren tot leerling; doop hen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest." (Mattheus 28, 19).

 

Onderdompelen
In navolging van Johannes de Doper was het bij de vroege christenen gebruik om de dopeling met zijn hele lichaam in water onder te dompelen. Alleen als dit praktisch onmogelijk was, beperkte men zich tot het besprenkelen van het hoofd van de dopeling met water.

 

Volwassendoop
In de eerste eeuwen van het christendom werd het sacrament van de doop vooral aan volwassenen toegediend. Dat is een groot verschil met onze tijd, waarin vooral zuigelingen worden gedoopt.  (De achtergrondinformatie is afkomstig van de website                                  http://www.rkk.nl/katholicisme/encyclopedie/a?open=50_2484 )